xoşsifət(li)

xoşsifət(li)
sif. <fars. xoş və ər. sifət>
1. Gözəl, göyçək, xoşsima, qanışirin. Abbas uzunboylu, nazikbədən, ağbənizli, alagözlü, xoşsifət bir uşaq idi. S. S. A.. Mən geri çəkilib, bu xoşsifət qadına müdirin stoluna yaxın durmaq üçün yol verdim. T. Ş. S..
2. məc. Gülərüzlü, xoşrəftar, nəvazişkar; xeyirxah, səmimi. Koroğlu baxdı ki, nalbənd çox xoşsifət bir kişidir. «Koroğlu». Fərmanı sözün tam mənasında gülərüz və xoşsifət adlandırmaq olardı. Ə. S.. Aslan bu xoşsifət adamları lap ilk gündən sevməyə başladı. S. Vəliyev.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • xoşsifətlik — is. 1. Xoşsifət adamın halı. 2. məc. Üzügülərlik, xoşrəftarlıq, mehribanlıq, nəvazişkarlıq, iltifat. Otağın rahat və uyğunluğundan, qulluqçunun safdil və gözəlliyindən başqa, student üçün bir ayrı məsələ də var: bu da xanımın xoşsifətliyidir. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xoşsifət — f. və ə. sifəti yaxşı olan; gözəl, göyçək …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • şahraz — (Qazax) üzügülər, xoşsifət. – Çox şahraz oğlanıydı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şəkaşıx — (Gədəbəy) gülərüzlü, xoşsifət. – Şəkaşıx oğlandı, görmö:rsəηmi sufatınnan …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şərəmət — I (Ağdam) xoşsifət, xoşxasiyyət. – Əhməd şərəmət adamdı II (Cəbrayıl, Mingəçevir) 1. ürəkdən, həvəslə 2. ərklə …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • güləşqabaq(lı) — sif. Üzügülər, xoşsifət, mehriban, şən, gülər. Güləşqabaqlı qız. – Möhlətov istədi bu güləşqabaq oğlanın sözünə soyuqqanlılıqla yanaşsın, məna verməsin, bunu edə bilmədi. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nalbənd — is. <ər. nəl və fars. . . . bənd> Heyvanların ayağına nal vuran; nalçı. Axsaq atın kor nalbəndi olar. (Məsəl). Koroğlu baxdı ki, nalbənd çox xoşsifət bir kişidir. «Koroğlu». Bakıda ümumiyyətlə peşəkarlar: nalbənd, qundaqsaz, bıçaqçı,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • safdil — <ər. saf və fars. dil> bax safürəkli. <Həsənqulu bəy:> . . İndi mən onu demək istəyirəm ki, həmin o kənarda oturan Məşədi İbad həmin o safdil adamların ən böyüyüdür. Ü. H.. Otağın rahat və uyğunluğundan, qulluqçunun safdil və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şirinləşmək — f. 1. Şirin olmaq, şirin dad vermək. Xəmirə şəkər qatıldığından şirinləşdi. 2. Daha şirin olmaq. Meyvələr dəyib şirinləşdi. 3. məc. Sərtliyi, qabalığı atmaq, xoşsifət, şirindil olmaq. Danışığı şirinləşib. – Bülbülün qarşısında açıl, şirinləş;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”